Uit: Wat geloven joden? - Edward Kessler (vertaling Jetteke van Wijk)
zaterdag 2 april 2011
Er waren eens twee broers. Elk van hen bezat de helft van een veld, maar elk van hen wilde de helft die hij niet bezat en geen van beiden wilden hun eigen helft opgeven. Ze riepen de hulp in van een rabbijn die om zijn wijsheid bekend stond. Hij legde onder een boom in het veld zijn oor op de grond en leek zo in te dommelen. Na een tijdje werden de broers ongeduldig en beklaagden zich erover dat de rabbijn hun tijd aan het verkwisten was. Hij vertelde hen echter dat hij naar het land had geluisterd. Het land had hem verteld dat geen van beiden de grond bezat. De grond bezat hen. En op een dag, zei hij, zouden ze zich in de grond bevinden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Heel mooi. En wijs. Ik heb wel eens een boek gelezen met dit soort Joodse wijsheden. Kunnen wij met onze westerse logica, lichamelijkheid en materiele kijk op de wereld een hoop van leren! Ben alleen de titel kwijt, zou het graag nog eens herlezen.
Zag onlangs een Engelse serie of detective. De jongste zoon sprak zich uit. Klaarblijkelijk haatte hij het ouderlijk landhuis met grond en bijgebouwen intens. Alles draaide in het leven van zijn familie om het in stand houden van. Na de moord op zijn pa merkte hij tijdens een verhoor op: "we don't own the house, the house owns us." Hij wilde weg.
En toen las ik jouw mooie anekdote. Zo is het vaak in het leven. Ben zelf ook niet vrij van bezit en gehechtheid aan het materiële. Soms is het gemaskeerd in vroomheid. Iemand merkte onlangs op Twitter op, dat zij de boeken in eigendom niet allen meer zou kunnen lezen voor het aards verscheiden. Herkenbaar? :-) Voor mij maar al te zeer. En zeer doet het, dat is het gekke, terwijl ik toch redelijkerwijs mag verwachten dat je in de hemel geen christelijke bibliotheek meer nodig hebt. Het leven zit vol met paradoxen.
Een reactie posten