"Rabbi Simon sprak:
Toen God Adam zou gaan scheppen, raakten de dienende engelen verdeeld in twee kampen. Sommigen zeiden: 'Laat hij geschapen worden.' Anderen zeiden: 'Laat hij niet geschapen worden.' Daarom staat er geschreven: 'Genade en waarheid botsten opeen, recht en vrede raakten slaags' (Psalm 85:11).
De genade sprak: 'Laat hij geschapen worden, want hij zal genadige daden doen.'
De waarheid sprak: 'Laat hij niet geschapen worden, want hij zal vol zijn van valsheid.'
Het recht sprak: 'Laat hij geschapen worden, want hij zal rechtvaardige daden doen.'
De vrede sprak: 'Laat hij niet geschapen worden, want hij zal nooit ophouden met twisten.'
Wat deed de Heilige, gezegend zij Hij? Hij nam de waarheid en wierp die tegen de aarde.
De engelen spraken: 'Koning van de kosmos, waarom doet U zo met waarheid, uw eigen zegel? Laat de waarheid van de aarde opstaan.'
Daarom staat er geschreven: 'Laat waarheid opspringen van de aarde' (Psalm 85:12)."
Dit is een gedurfde theologische interpretatie. Ze suggereert dat God op twee gedachten hinkte voordat Hij de mens schiep. Ja, de mens is in staat tot groot betoon van altruïsme, maar hij is ook voortdurend in oorlog. Mensen vertellen leugens en zijn vervuld van twist. God neemt de waarheid en werpt die ter aarde, hetgeen betekent: wil het leven leefbaar zijn, dan mag de waarheid op de aarde niet zijn wat ze in de hemel is. In de hemel mag de waarheid platoons zijn - eeuwig, harmonieus, stralend. Maar de mens moet niet naar zulke waarheid streven. Als hij het toch doet zal hij conflict teweeg brengen in plaats van vrede. Mensen doden omdat ze geloven dat ze de waarheid bezitten terwijl hun tegenstanders dwalen. Laat in dat geval, zegt God door de waarheid ter aarde te werpen, de mensen leven met een andere standaard, één die zich bewust is van zijn beperkingen.
Uit: Leven met verschil, Jonathan Sacks. Uitgeverij Meinema. Geplaatst met toestemming van vertaler Piet van Veldhuizen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten